چگونه باور کنم زردی خزان دستانم را در سردی زمستان دستهایت؟
چگونه در خیالم بگنجانم شاخه های تکیده خیالم روا در یخبندان نگاهت؟
یک دم در کوچه پس کوچه های دلم قدم بگذار و بگو که بی خیال از کنار خاطرات قدیمی از مقابل پنجره انتظار و اینه شکسته ام نخواهی گذشت و مرا با تنهایی ها و ارزو های پرپرم تنها نخواهی گذاشت
نظرات شما عزیزان: